کد مطلب:107105 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146

حکمت 414











[صفحه 755]

(كار خیر را انجام دهید، و كم آن را نیز ناچیز ندانید، زیرا كوچك آن، بزرگ و كم آن زیاد است نباید كسی از شما بگوید دیگری از من به انجام كار نیك سزاوارتر است، اگر چنین بگوید به خدا سوگند كه چنان خواهد شد. زیرا هر یك از خیر و شر اهلی دارد و هرگاه شما یكی از آنها را ترك گویید به جای شما اهلش آن را انجام خواهند داد.) امام (ع) دستور به انجام كار نیك داده و از كوچك شماردن آن- هر چند كه اندك باشد- نهی فرموده است و بر این مطلب وسیله ی قیاس مضمری واداشته است كه صغرای آن عبارت فان صغیره كبیر و قلیله كثیر، است، یعنی در ارزش گذاری و نسبت به آن كسی كه نیاز به آن كار خیر دارد. آنگاه نهی كرده است از این كه كسی بگوید: كه دیگری از وی به كار نیك سزاوارتر است، و این كنایه از آن است كه شخصی كار را به این حساب كه دیگری بر آن سزاوارتر از اوست ترك گوید. اما عبارت فیكون و الله كذلك زیرا این سخن گوینده ای كه كار نیك را ترك می كند، باعث می شود كه آن شخص كه اهل خیر است آن كار را انجام دهد و كار به او نسبت داده شود. و جمله: ان للخیر و الشر اهلا... ترغیب به كار نیك و زنهار از كار بد است. با تذكر این كه هر كدام از نیك و بد اهل

ی دارد كه بدان بسنده می كنند، البته وقتی كه نااهل آن را ترك كند و اهل خیر از او بشنوند كه او نمی خواهد انجام دهد، آنان كار خیر را انجام می دهند و كار بد را به اهلش وامی گذارد.


صفحه 755.